Noong Bata Pa Si Peanut

Kapag tinatanong ka kung ano ang pinaka hindi mo makakalimutang pangyayari sa buhay mo, kadalasan ang tatakbo sa utak mo e yong bata ka pa. Masarap maging bata kasi lahat ng gawin mo ay palaging may excuse. kadalasang sasabihin ng magulang mo ay "yaan na, bata pa naman yan hindi niya pa naiintindihan".
Meron isang pangayayri noong bata pa ako na hindi ko alam kung katanggap-tanggap ba sa aking magulang o baka pati hanggang ngayon ay hindi pa rin nila ito malimot.
Mahilig tayo nong bata pa tayo sa mga babasahin at lalong gusto natin (ko) yong maraming piktyur na kahit hindi mo na basahin basta't tignan mo lang ang nasa larawan ay alam mo na agad ang istorya sa libro.
Madalas na ako lang mag-isa sa bahay namin noong bata pa ako. Mahilig akong tumambay sa loob ng kwarto ng aking magulang para pudpudin ang kaniyang mga make-up, maligo sa pabango at magbuklat sa aparador. Sa malas ko, nakakita ako ng isang magasin na nakaipit sa ilalim ng mga twalyang masinop na nakatupi. Ang gara ng cover! Dalawang babaeng naka two-piece at isang lalaking naka-boxers ang nakita ko doon. Inakala kong isa itong fashion mag dahil sa hindi ko naman naiintindihan noon kung ano ang nakasulat sa cover...masyadong malalim sa isipan ko kung anong ibig sabihin ng cock, pussy anal, cumshots, (atbp). Binuklat ko ang mga pahina ng magazine na yon at nagulat, namangha, natakot, at nadumihan kasi yong magasin na yon ay nagkukulay brown na ang mga pahina tapos may mga ngatngat pa ng daga sa mga dulo. Agad ko itong dinala sa aking silid at pinagmasdang maigi ang bawat piktyur na nakita ko. Inaamin ko naman na sa isipan kong yon, kahit konti ay may nalalaman na ako tungkol sa mga bagay na nakakapagpabuhay ng damdamin..pero dahil sa bata pa ako, walang importansya sa akin ang nabasa at nakita ko.
Dumating ang panahon na natuto akong magshare sa aking mga kalaro. Dinala ko ang magazine na ito sa bahay ng aking mga kaibigan at kani-kaniyang opinyon ang bawat isa. Ang sarap nga kasi walang malisya.
Syempre pa, walang sikretong hindi nabubunyag. Gabi yon at nagpaalam ako sa aking mudjay na pupunta lang ako sa aking mga kaibigan. Parang nakaamoy si Mudjay kaya nagmamadali akong lumabas ng pinto.


Mudjay: ano yang nasa likod mo at nakatago pa sa damit mo?
Ako: Wala po mommy..Ito po yong book na bigay mo na collection ng stickers..
Mudjay: Patingin nga? 


Sabay hila sa magazine na naka-rolyo at naka ipit sa aking shorts na nakatago sa likod ko.
At dahil nga ang babasahing yon ay natagpuan ko sa kanilang kwarto, alam agad ni Mudjay kung saan at kung paano napasa-akin ito. Ang akala ko ay papagalitan ako ng bongga at itatali sa poste sa gitna ng plaza at susunugin..pero nagulat na lang ako sa kaniyang naging reaksyon. Natahimik sya at biglang umalis sa aking harapan. Shit! yong pakiramdam na yon ang di ko makakalimutan kasi mula ng araw na yon, hindi na makatingin ng diretso sa akin si Mudjay...at malamang, nasabi na rin nya ito sa aking Ama.
Hindi ko pwedeng sabihin na noong panahon na yon ay ignorante pa ako sa mga bagay na nakita ko sa magazine na yon...may konti na rin akong nalalaman tungkol sa mga bagay na yon.
Minsan ko na ring hindi sinasadya na mabosohan ang aking magulang, at hindi rin maiwasan na mapag-usapan yon ng aking mga kaibigan sa kalye at pati na rin sa aking eskwelahan.
Pero mas naging matindi ang pagbukas ng isip ko nong makita ko ang mga piktyur ng mga babae at lalakeng nakahubad, subo dito subo doon, pasok dito pasok doon, himas dito lamas doon, dura dito clorox doon...hindi ko kasi kayang i-detalye dahil baka bigla akong mawala dito sa harap ng kongkyuter  at tumakbo sa silid sa ilalim ng aming hagdan.
Mas malandi siguro ako ngayon kung hindi umalis ang aking Mudjay at sumama sa lalaking mas yummy kesa sa aking Ama...mas marami pa siguro syang maituturo sa akin (educational).


Wala akong natutunan sa kwento ko. Share share lang ang drama.
Hindi naman siguro mahalaga ang aral na napulot ko sa karanasan na yon..ang mahalaga nagagamit ko ang mga karanasan ko para maging mas mabuting tao at mas magaling sa kama...which i know for a fact...that only a few women can make their men crave for more(on the same night). 
Isang talentong hindi naituturo pero pwedeng i-share.


Antok na ko.


P.S
Mommy, miss na kita.

**Elementary days, salamat sa mga kaibigan ko sa St. Paul College of Pasig na syang nag-elaborate ng laman ng magazine na yon.