Sigarilyo Ko

Sinubukan ko ang bagong kong talentong umupo sa harap ng kompyuter magsindi ng sigarilyo at humigop ng malamig na kape at sasabayan ko ito sa pmamagitan ng pagkatulala ng ilang minuto ng wala man lang laman ang isip. Matagl kong tinitigan ang aking cellphone na nakalagay sa ilalim ng screen at hinintay ko itong umilaw nagbabakasakali na may magteteks...pero wala.
Kababae kong tao pero kung umubos ako ng sigarilyo at kape sa isang araw ay daig ko pa ang matandang maghapong nakatambay sa ilalim ng puno na may duyan habang binabantayan ang kaniyang mga manok. 
Naisip ko bigla, ilang taon ba ako nong una akong makatikim ng sigarilyo?
Natatandaan ko highschool pa lamang ako at marlboro red pa ang sigrailyo ko noon.
Naaalala ko kung paano ako magpraktis humithit at bumuga sa harap ng salamin para hindi naman ako magmukhang baguhan sa larangan ng paninigailyo sa harap ng aking mga kaibigan.
Naalala ko rin noong una akong mahuli ng tatay kong naninigarilyo sa labas ng bahay, sa madilim na sulok katabi ng mga halaman. Tinawag niya akong bigla at tinanong kung saan ko natutunan ang masamang bisyong parehas kaming meron. Sabay banat niya ng.."hindi mo ba alam na ang kasunod niyang bisyong yan ay maaaring mas malala?"
Tama siya. Natutunan kong bumarik ng iba't-ibang uri ng alak at ng magkolehiyo ako at nagkaroon ng sarili kong pera ay nag upgrade din ang aking bisyo. Nagsimula sa isang stick ng marijuana at nasundan ng shabu. Mahirap itigil ang bisyong meron ka at meron ang mga taong nakapaligid sa iyo. Naranasan kong abushin ang ibang mamahaling tableta na hanggang ngayon ay nakakapagbigay ginhawa sa akin.
Hindi ko naalis ang marijuana sa buhay ko. Ang shabu ay iniwan kong nagdadabog.
Minsan, iniisip ko, paano kaya kong naging adik ako sa mga pinagbabawal na gamot--walang kontrol sa paggamit, at paano kaya kung natunaw ang utak ko?
Baka isa na ako sa mga babaeng makikita mong nangiisntach sa Quiapo, Nag bebenta ng aliw, may asawang amoy-lupa, naglalakad ng hubo't-hubad sa gilid ng EDSA or di kaya'y baka patay na ako..
Pero masuwerte pa rin ako dahil nagdaan lang sa buhay ko ang ganong mga bagay. 


Ayun! Ilang minuto ang lumipas at nahuli ko nanaman ang sarili kong natutulala....
Pagod lang siguro...